درود و عرض ادب،

رفتارشناسی در سال‌های اخیر به اینجانب کمک کرده تا دیدگاه متفاوت‌تری نسبت به افراد، خانواده‌ها و جامعه داشته باشم؛ تا با تلاش برای یادگیری آموزه‌های جدید و متفاوت، علاوه بر عینک رفتارشناسی از دیدگاه‌های متفاوت نیز موضوعات را بررسی کنم.

سفر اخیر به کشور کانادا، همچون سفرهای تحقیقاتی دیگری که به ژاپن، مالزی و ترکیه داشتم، برای من حاوی نکات ارزنده‌ای بود که بیشتر آن‌ها را مستند کردم تا در زمان مناسب بتوانم بشکل مدون و سیستماتیک به جامعه مدیریتی کشور ارائه کنم. بدون شک هر تغییر و تحولی نیازمند بینشی عمیق و درعین حال مثبت و خلاقانه به مسائل است.

بسیاری از چالش‌ها در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و حکمرانی با نگاهی حرفه‌ای و متفاوت از سیستم حکمرانی سبب شده بود که چالش‌های ترافیک، محیط زیست، تفاوت اقلیم، فرهنگ چند ملیتی، حیوانات توریست و غیره حل شود. خیلی از دغدغه‌های مدیریتی ما می‌تواند با الگوبرداری و متناسب‌سازی از آموزه‌های کشورهای توسعه یافته حل و فصل شود.

نکته بسیار اساسی و ظریف موضوع این است که بدون متناسب سازی این آموزه‌ها، بکارگیری مدل‌های انجام شده در کشورهای توسعه یافته منجر به نتایج مطلوب برای کشور ما نخواهد شد. به یاد داشته باشیم که هر آموزه و فرهنگ جدیدی باید بتواند علاوه بر عملکرد بهتر، به نحو چشم‌گیری هزینه‌های حکمرانی هر سیستم را کاهش دهد. حکمرانی در هر سطحی از قبیل خانواده، شهر، شرکت و یا کشور قابل طرح است.

برای من این سفر تحقیقاتی بسیار آموزنده و جالب بود؛ که تغییرات کوچیک رفتاری که از بینش عمیق مدیران شکل می‌گیرد چطور باعث حل مشکلات عظیمی در یک کشور بسیار پهناور با جمعیت کم و عموما با میانگین سنی بالا شده است.

تلاش کردم در این سفر تا حد امکان مستندات تهیه کنم تا این دیدگاه‌های جدید را بتوانم با مدیران دلسوز و اساتید فرهیخته کشور در حوزه‌های مدیریتی، روانشناسی و علوم اجتماعی طرح موضوع کنم. به گمان اینجانب بیشتر چالش‌های کشور با تغییر الگوهای ذهنی و دیدگاه‌های جدید قابل حل است و کشور ایران با داشتن نسل جوان و تحصیل کرده می‌تواند با سرعت بیشتر در منطقه حرکت کند. در خیلی از حوزه‌ها عمیق شدم و با خیلی از افراد در خصوص چگونگی رفتارهای متفاوت صحبت کردم، به نکته جالب و قابل تأملی رسیدم؛ کشور ما علی رغم داشتن منابع و سرمایه‌های عظیم، کارآمدی لازم را ندارد و با هزینه‌های بسیار بالایی در حوزه‌های مشابه اداره می‌شود.

پاسخ سخت و در عین حال ساده است، تفاوت در سرمایه‌گذاری کشور کانادا در مهارت‌های نرم است. آموزه‌ها و مهارت‌های نرمی که پس از آموزش و فرهنگ‌سازی تبدیل به قانون گشته سبب شده که مسائل بشکل سیستماتیک حل شود و شهروندان از کیفیت بالاتری از زندگی بهره‌مند شوند و با طراحی سیستم‌های آموزشی قوی نسلی توانمند برای کشور خود بسازند.

نویسنده: دکتر علیرضا تفرشی